HOCALI SOYKIRIMI VE ERMENİ’NİN GERÇEK YÜZÜ

Hocalı soykırımı ve Ermeni’nin gerçek yüzü

Çağdaş dünyanın gözleri önünde yapılan 21. yüzyılın en büyük soykırımı Hocalı katliamının 21’nci yıl dönümündeyiz. Azerbaycan topraklarına ait olan ve savaştan önce 11 bin 356 kişinin yaşadığı Hocalı kasabası, 26 Şubat 1992 tarihinde Ermeniler tarafından yağmalanmış, Türk ve Müslüman halk büyük bir katliama maruz kalmış ve tamamıyla yok edilmiştir. Uzun süre cesetlerin alınması bile mümkün olmamıştır.

Soykırım

Ermeni güçlerinin Hocalı’da katlettiği Müslüman Türk sayısı Azeri resmî rakamlarına göre 83 çocuk, 106 kadın ve 70’den fazla yaşlı dahil olmak üzere toplam 613 kişidir. 487 kişi ağır yaralanmış, 1275 kişi rehin alınmış, 150 kişi kaybolmuştur. Çeşitli kaynaklar ölü sayısını bin 500 olarak vermişlerdir. Cesetler üzerinde yapılan incelemelerde insanların yakıldığı, gözlerinin oyulduğu, başlarının kesildiği görülmüştür. İnsanlık dışı her türlü işkenceye başvurulmuş, hamile kadınlar ve çocuklar hunharca katledilmiştir. İnsan Hakları İzleme Konferansı Hocalı’da yapılanları 21. yüzyılın en büyük katliamı olarak değerlendirmiş, Azerbaycan Parlamentosu katliamı soykırım olarak ilan etmiştir.

Rus desteği

Hocalı soykırımında Ermenileri cesaretlendiren ve her türlü desteği sağlayan Rusya olmuştur. Zamanın Sovyet lideri Gorbaçov çıkardığı bir kanunla Azerbaycan’ın bütün bölgelerinde av silahları da dahil olmak üzere her türlü silah toplanmıştır. Dağlık Karabağ’da bu görev Rus askerleri tarafından yerine getirilmiş ve tek taraflı işletilmiştir. Bu durumun sonucunda Ermeniler bölgede terör ve şiddet eylemine başlamış, 1990 yılı başlarında yaklaşık 186 bin Azeri, topraklarını terk etmek zorunda kalmıştır. Hocalı Katliamı sırasında da Rus askerleri Ermenilere her türlü desteği sağlamışlardır. Rusya olaylarla ilgisinin olmadığını iddia etse de, Rus ordusundan kaçan askerler Ermenilerin safında katliam yaptıklarını itiraf etmişlerdir. Saldırılar sırasında Hocalı’da yaşayan Ahıska Türkleri de evlerinde yakılarak katledilmiştir. Kadın, çocuk ve yaşlılar da dahil olmak üzere bütün siviller hunharca ve kalleşçe canlarından olmuştur.

Gazetecinin anlattıkları

Soykırımın ve Rus işbirliğinin inkar edilmesi için yoğun gayret gösterilmiş olsa da, bütün yaşananlara şahit olan bir gazeteci gördüklerini şu şekilde anlatmıştır: “Dağlık Karabağ’ın Hocalı kentinin düşüşünü bir gün boyunca yaşadım. Görüntülerle belgeledim ve video çekimleriyle bir günde bin 300 Azerbaycan Türk’ünün Ermeni çetecilerce öldürülüşünü bütün dünyaya duyurdum. Hocalı katliamı anlatılamaz bir vahşetti. Bütün Azerbaycan şok olmuştu. Ermeni bıçaklarından, kurşunlarından kurtulmayı başaranlar; kadınlar, çocuklar, ihtiyarlar karlı dağlarda tipi altında Ağdam’a gelmeyi başardıklarında çoğunun ayakları donmuştu. Bazılarının ayakları ise kangrenden dolayı kesilmişti. Ermeniler vahşetin her türlüsünü sanki ibret olsun, örnek olsun diye yapmışlardı. İhtiyar dedelerin, yaşlı anaların yüzleri jiletlerle doğranmış, genç kadınların göğüsleri peynir gibi kesilmiş, bebeklerin kafa derileri yüzülmüştü. Hocalı ile Agdam arasındaki 12 kilometrelik orman boyunca cesetler dizilmişti.”

1 milyon Azeri topraklarından oldu

Bu olayın ardından Azerbaycan topraklarının yüzde 20’si işgale uğramış, bir milyon civarındaki Azeri yaşadıkları yerleri terk etmek zorunda kalmışlardır. Aradan 20 yıldan fazla zaman geçmiş olmasına rağmen Azerbaycan nüfusunun yüzde 10’undan fazlası ülke içinde yerinden edilmiş sığınmacılardan oluşmaktadır. Bu durumun dünyada başka bir örneği yoktur ve ne yazık ki, zorla topraklarından olmuş en büyük nüfus hareketi olmasına rağmen ciddi hiçbir şey yapılmamıştır.

Zihniyet değişmiyor

Hocalı katliamı ve sonrasında yaşananlar Birinci Dünya Savaşı sırasında Türk milletine yapılanlarla büyük benzerlik taşımaktadır. Orada da Rusya’nın yardım ve desteği ile sivil halka karşı büyük ve vahşi bir katliam başlatılmış ve soykırım yapılmıştır. Bu soykırım sonunda binlerce insan yerinden yurdundan olmuştur. Bütün bunları yapan ve yaptıranlar, daha sonra da hiç utanmadan çıkıp, tam tersini savunabilmişlerdir. Türk milletinin uğradığı bu büyük zulmü görmezden gelip Ermeni iftiralarını gerçekmiş gibi kabul edilmesi için çırpınanları tarih hiçbir zaman affetmeyecektir. Hocalı soykırımı, asırlar geçse de Ermeni zihniyetinin değişmediğini, Müslüman Türk halkına karşı kin ve nefretin asla bitmediğini ibret verecek biçimde bir defa daha ortaya koymuştur.

İki yüzlülük

Bugün bilgiye çok kolay ulaşan, insan onurunu ve yaşamını esas alan medeni dünya, kurbağalardan kaplumbağalara, küçük akarsulardan okyanuslara kadar her şeye müdahale etmeyi görev sayan sivil toplum örgütleri, her ne hikmetse Ermeni’nin bu soykırımını, yerinden yurdundan edilmiş bir milyondan fazla Azeriyi görmezden gelmektedir. Bu durum Türkler ve Türk dünyası söz konusu olunca batının nasıl ikiyüzlü, riyakâr olduğunu ibret verecek biçimde gözler önüne sermektedir. Bizi asıl kahreden batının iki yüzlülüğünden çok, bu soykırım karşısında sessiz kalıp, Ermeni iftiralarını alenileştirmeye çalışan kendi içimizdekilerin iki yüzlülüğüdür.

Hepimiz Türküz

Azerbaycan sadece ırk ve soy olarak değil, tarih olarak da bizim öz kardeşimizdir. Bütün bu gerçekler karşısında birilerinin hala Ermeni’yi memnun etmek için iftiraları bile kabul edecek kadar ileri gitmesi, “Hepiniz Ermeniyiz” diyerek sokaklara dökülmesi, Azerbaycan’ın beklentilerini hiçe sayması anlaşılır ve kabul edilebilir bir durum değildir. Yapılması gereken Ermeni’yi memnun etmeye çalışmak değildir. Hocalı soykırımını dünyaya kabul ettirmek, yerlerinden edilmiş Azeri kardeşlerimizin öz topraklarına dönmesi için her imkanı son sınırına kadar zorlamaktır. Kendi milletiyle kavgalı, kendi tarihine iftira eden, “Türk” isminden rahatsız olanlardan bunu beklemek beyhude olsa da, tarih de, insanlık da, vicdan da, menfaat de bunu gerektiriyor.

ORHAN KARATAŞ/ ORTADOĞU